16-12-2015, 22:20:17
Ik spam dit topic even vol, haha!
Er zijn trouwens veel onderzoeken gedaan naar speelgoed van kinderen. Baby's (die dus nog niet gevormd zijn om sociaal wenselijk gedrag te vertonen) kiezen al het speelgoed wat bij hun geslacht past. (Bijvoorbeeld poppen voor meisjes en auto's voor jongens). Als jongens steevast voor de pop kiezen en meisjes voor de auto dan blijkt later meestal dat ze of homoseksueel of transgender zijn. Zowel bij homoseksualiteit als transseksualiteit is er een "vervorming" in de hersenen aangetoond in de amygdala waarin een gebied ligt wat met mannelijk-/vrouwelijkheid en seksualiteit te maken heeft. Bij homoseksuele mannen lijkt dat gebied meer op dat van een heteroseksuele vrouw en andersom. Bij transgenders is het gebied nagenoeg gelijk aan het tegenovergestelde geslacht.
Ik ben het overigens met je eens dat er weinig ruimte is voor mannen om emoties te tonen.
Dat komt volgens mij deels omdat mannen ook minder (heftige) emoties ervaren. Onderzoeken wijzen uit dat testosteron een grote invloed hebben op hoe emoties ervaren en verwerkt worden. En uit persoonlijke ervaring kan ik zeggen dat testosteron je emoties inderdaad heel erg afzwakt, huilen lukt vaak niet meer, heel emotioneel zijn is minder gewoon, hoewel positieve emoties vaak wél tot tranen leiden. Mannen huilen vaker om fijne dingen (geboorte van kinderen, trouwen) en vrouwen huilen vaker bij nare gebeurtenissen (overlijden, ziekte).
Aan de andere kant is er een soort sociale verplichting voor mannen om emoties binnen te houden. De oorzaak daarvan is dus deels omdat mannen minder emoties hebben, dus emoties tonen is iets "vrouwelijks". Dat dit in stand wordt gehouden is volgens mij omdat de samenleving steeds functioneler wordt. Alles wat we doen moet nuttig en efficiënt zijn, en emoties zijn dat niet (altijd).
Heksje Wrote:Een klassiek voorbeeld is dat "mannen niet mogen huilen" (voelen)
Vanuit de opvoeding krijgen jongens/mannen dit al mee waarbij ik me kan voorstellen dat je "jack ass" gedragingen ontwikkeld om je kwetsbaarheid niet te hoeven laten zien.
Als je de slaapkamers bijv. ziet van jonge meisjes zie je prinsessen kamers, of in de pubertijd bijv. Lady Gaga en Adele aan de muur hangen. Vrouwen durven en mogen kwetsbaar zijn en dat wordt in de opvoeding al meegebracht.
Een jongens kamer is bekleed met voetbalposters en racewagens, je bent een echte "dare devil".
In de mannen cultuur zijn emoties en gevoelens minder bespreekbaar.
Er zijn trouwens veel onderzoeken gedaan naar speelgoed van kinderen. Baby's (die dus nog niet gevormd zijn om sociaal wenselijk gedrag te vertonen) kiezen al het speelgoed wat bij hun geslacht past. (Bijvoorbeeld poppen voor meisjes en auto's voor jongens). Als jongens steevast voor de pop kiezen en meisjes voor de auto dan blijkt later meestal dat ze of homoseksueel of transgender zijn. Zowel bij homoseksualiteit als transseksualiteit is er een "vervorming" in de hersenen aangetoond in de amygdala waarin een gebied ligt wat met mannelijk-/vrouwelijkheid en seksualiteit te maken heeft. Bij homoseksuele mannen lijkt dat gebied meer op dat van een heteroseksuele vrouw en andersom. Bij transgenders is het gebied nagenoeg gelijk aan het tegenovergestelde geslacht.
Ik ben het overigens met je eens dat er weinig ruimte is voor mannen om emoties te tonen.
Dat komt volgens mij deels omdat mannen ook minder (heftige) emoties ervaren. Onderzoeken wijzen uit dat testosteron een grote invloed hebben op hoe emoties ervaren en verwerkt worden. En uit persoonlijke ervaring kan ik zeggen dat testosteron je emoties inderdaad heel erg afzwakt, huilen lukt vaak niet meer, heel emotioneel zijn is minder gewoon, hoewel positieve emoties vaak wél tot tranen leiden. Mannen huilen vaker om fijne dingen (geboorte van kinderen, trouwen) en vrouwen huilen vaker bij nare gebeurtenissen (overlijden, ziekte).
Aan de andere kant is er een soort sociale verplichting voor mannen om emoties binnen te houden. De oorzaak daarvan is dus deels omdat mannen minder emoties hebben, dus emoties tonen is iets "vrouwelijks". Dat dit in stand wordt gehouden is volgens mij omdat de samenleving steeds functioneler wordt. Alles wat we doen moet nuttig en efficiënt zijn, en emoties zijn dat niet (altijd).