Artikel uit de Linda oktober 2015
Mannen die zichzelf pijn doen: grap of psychisch probleem?
Zelfbeschadiging bij mannen neemt toe, schrijft NRC Next. Bij hen uit dit zich anders dan bij vrouwen en gaat het vaak schuil achter een jongensachtige manier van lol trappen.
Donderdag, 1 oktober 2015, 15:00 uur
Een negentienjarige student Communicatiewetenschap vertelt aan NRC Next dat hij regelmatig met vrienden wilde stunts uithaalt.
Geintje
Zo gooit hij met zijn maten tennisballen tegen elkaars genitaliën of springt hij uit winkelwagens vanaf een zelfgemaakte schans. Daarnaast slaat hij ook weleens nietjes met een niettang in zijn onderarm, die hij er daarna weer uittrekt. Hij zegt daarover: Andere mensen hebben een probleem, ik niet. Ik heb gewoon lol.
‘Ik ben toch niet gek’
Amerikaanse onderzoekers vrezen dat het gedrag, zoals we dat ook kennen uit de filmpjes van Jackass van veel jongens door omstanders, vrienden en familieleden als ‘normaal’ wordt gezien. En dat terwijl zij zich misschien nog erger verwonden dan meisjes. Er zijn ook aanwijzingen dat zelfbeschadigende mannen vaker suïcidaal zijn dan zelfbeschadigende vrouwen. Toch zien zij hun gedrag zelf als ‘normaal’ en ‘grappig’. Ze zoeken daarom minder snel psychische hulp.
Andere motieven
De discussie is actueel omdat zelfbeschadiging bij mannen lijkt toe te nemen, stelt de krant. En omdat ‘niet-suïcidale zelfbeschadiging’ in de nieuwste editie van het meest gebruikte psychiatrisch handboek, DSM-5 (2013), is opgenomen bij de aandoeningen die verdere research behoeven. Onderzoek richt zich nu vooral op vrouwen. De Amerikaanse onderzoekers vrezen dat het gedrag van mannen als normaal wordt gezien.
Nederlandse jongeren
Zelfbeschadiging, ofwel automutilatie, is een veelvoorkomend probleem onder Nederlandse jongeren. Jaarlijks worden gemiddeld 3600 jongeren tot 25 jaar in het ziekenhuis behandeld aan verwondingen door zelfbeschadiging. Van hen zijn 1600 in de leeftijd van vijftien tot en met negentien jaar en zijn er 1800 in de leeftijd van 20 tot en met 24 jaar. Tweederde van hen vergiftigt zichzelf, voornamelijk met medicijnen.
Posts: 4,317
Threads: 126
Joined: Oct 2011
Wat vind jij van dit artikel, Heksje?
"I have come to believe that caring for myself is not self indulgent. Caring for myself is an act of survival." ~ Audre Lorde"
Sorry.x Wrote:Wat vind jij van dit artikel, Heksje?
Een klassiek voorbeeld is dat "mannen niet mogen huilen" (voelen)
Vanuit de opvoeding krijgen jongens/mannen dit al mee waarbij ik me kan voorstellen dat je "jack ass" gedragingen ontwikkeld om je kwetsbaarheid niet te hoeven laten zien.
Als je de slaapkamers bijv. ziet van jonge meisjes zie je prinsessen kamers, of in de pubertijd bijv. Lady Gaga en Adele aan de muur hangen. Vrouwen durven en mogen kwetsbaar zijn en dat wordt in de opvoeding al meegebracht.
Een jongens kamer is bekleed met voetbalposters en racewagens, je bent een echte "dare devil".
In de mannen cultuur zijn emoties en gevoelens minder bespreekbaar.
Om een voorbeeld te noemen: ik zit in de wachtkamer van de TRTC, we hebben groepstherapie, vrouwen zijn oververtegenwoordigd en de groep wordt "gemengd" genoemd omdat 2 mannen mee mogen doen in deze groep. Om de tijd te verdrijven mag je een boek pakken uit het boekenrek, de Linda is goed vertegenwoordigd samen met andere glossy en dames bladen. de vrouwen kunnen bladen lezen om de tijd te verdrijven maar voor mannen bied het lees rek eigenlijk niets?
Hier een voorbeeld van een klein detail dat mannen zich buitengesloten kunnen voelen wanneer ze hun "gevoelens" mogen ventileren.
Een man hoeft persé niet kwetsbaar te zijn maar ik ben het met het artikel eens dat we doorschieten.
Ook mannen mogen voelen en daarvoor hoeven echt geen tennisballen op hun testikels te worden afgeschoten!
Ik ben het eens dat er meer onderzoek moet komen voor mannen die zichzelf opzettelijk verwonden. Deze grappenmakerij kan enorme schade aanrichten en niet alleen voor hun zelf maar voor anderen ook. Neem het aantal zelfmoorden uit deze groep en blijvende schades?
Hulde voor een vrouwenblad die dit aankaart, nu de mannenbladen nog...........
Misschien begrijp ik het artikel wel verkeerd, maar ik zie niet echt de link tussen Jackass-gedrag en automutileren zoals wij doen. Jackass-gedrag is in de ruimste zin van het woord wel automutileren, maar verder is het gewoon stoerdoenerij toch? Zij zijn gek, wij hebben psychische problemen.
Tussen hoe jongens en meisjes automutileren zijn wel verschillen, maar ook overeenkomsten. Ik heb weleens gehoord dat meisjes voornamelijk snijden en branden en jongens eerder met hun hoofd tegen de muur bonken. Ik zie niet in dat Jackass-gedrag de mannelijke tegenhanger van het vrouwelijke snijden is.
Nogmaals, misschien interpreteer ik het artikel wel verkeerd.
Quote:Hulde voor een vrouwenblad die dit aankaart, nu de mannenbladen nog...........
Maarja, welke? Top Gear? Voetbal International? Playboy?
Dat soort dingen heeft in mijn ogen niets te maken met zelfbeschadiging.
Mannen uitten hun competitiedrang op een andere manier dan vrouwen. Door nietjes in hun arm te slaan zijn ze "stoer(der)" (dan andere mannen), net zoals vrouwen "mooi(er)" zijn (dan andere vrouwen) door dure/mooie kleding te kopen en zich op te maken.
Automutilatie heeft als basis het verlichten/ontsnappen aan geestelijke pijn, vaak in combinatie met een psychische aandoening. Jack-ass gedrag is een combinatie van dommigheid, verveling en testosteron.
Maar dat is slechts my two cents.
Ik zou overigens zeer genieten van een stuk in de Maarten over Jack-ass/haantjes gedrag, uiteraard door Maarten van Rossum geschreven. Hoor je zijn zeikstem al? Haha! En hoe ironisch zou dat zijn, hij is zelf namelijk helemaal geen haantje, of aantrekkelijk, of prestatie/competitiegericht. Lijkt me ideaal!
Ik spam dit topic even vol, haha!
Heksje Wrote:Een klassiek voorbeeld is dat "mannen niet mogen huilen" (voelen)
Vanuit de opvoeding krijgen jongens/mannen dit al mee waarbij ik me kan voorstellen dat je "jack ass" gedragingen ontwikkeld om je kwetsbaarheid niet te hoeven laten zien.
Als je de slaapkamers bijv. ziet van jonge meisjes zie je prinsessen kamers, of in de pubertijd bijv. Lady Gaga en Adele aan de muur hangen. Vrouwen durven en mogen kwetsbaar zijn en dat wordt in de opvoeding al meegebracht.
Een jongens kamer is bekleed met voetbalposters en racewagens, je bent een echte "dare devil".
In de mannen cultuur zijn emoties en gevoelens minder bespreekbaar.
Er zijn trouwens veel onderzoeken gedaan naar speelgoed van kinderen. Baby's (die dus nog niet gevormd zijn om sociaal wenselijk gedrag te vertonen) kiezen al het speelgoed wat bij hun geslacht past. (Bijvoorbeeld poppen voor meisjes en auto's voor jongens). Als jongens steevast voor de pop kiezen en meisjes voor de auto dan blijkt later meestal dat ze of homoseksueel of transgender zijn. Zowel bij homoseksualiteit als transseksualiteit is er een "vervorming" in de hersenen aangetoond in de amygdala waarin een gebied ligt wat met mannelijk-/vrouwelijkheid en seksualiteit te maken heeft. Bij homoseksuele mannen lijkt dat gebied meer op dat van een heteroseksuele vrouw en andersom. Bij transgenders is het gebied nagenoeg gelijk aan het tegenovergestelde geslacht.
Ik ben het overigens met je eens dat er weinig ruimte is voor mannen om emoties te tonen.
Dat komt volgens mij deels omdat mannen ook minder (heftige) emoties ervaren. Onderzoeken wijzen uit dat testosteron een grote invloed hebben op hoe emoties ervaren en verwerkt worden. En uit persoonlijke ervaring kan ik zeggen dat testosteron je emoties inderdaad heel erg afzwakt, huilen lukt vaak niet meer, heel emotioneel zijn is minder gewoon, hoewel positieve emoties vaak wél tot tranen leiden. Mannen huilen vaker om fijne dingen (geboorte van kinderen, trouwen) en vrouwen huilen vaker bij nare gebeurtenissen (overlijden, ziekte).
Aan de andere kant is er een soort sociale verplichting voor mannen om emoties binnen te houden. De oorzaak daarvan is dus deels omdat mannen minder emoties hebben, dus emoties tonen is iets "vrouwelijks". Dat dit in stand wordt gehouden is volgens mij omdat de samenleving steeds functioneler wordt. Alles wat we doen moet nuttig en efficiënt zijn, en emoties zijn dat niet (altijd).
Daan Wrote:Ik zou overigens zeer genieten van een stuk in de Maarten over Jack-ass/haantjes gedrag, uiteraard door Maarten van Rossum geschreven. Hoor je zijn zeikstem al? Haha! En hoe ironisch zou dat zijn, hij is zelf namelijk helemaal geen haantje, of aantrekkelijk, of prestatie/competitiegericht. Lijkt me ideaal!
Op dat gebied is Maarten een topkomiek 
Al denk ik eerder dat hij zijn blad naast de Linda gaat leggen
Wanneer je Maarten van Rossem aanhaalt haal je ook de geschiedenis aan en onderzoek. Vele onderzoeken over automutilatie en muziek werd beschreven na de documentaire "Dream Decivers" begin jaren 90. Deze docu is een echte trigger omdat het live is.
De docu gaat over een metalband en 2 jongens die ontspoort gedrag vertoonden en uiteindelijk na aanleiding van de muziek zich suicideerden.
Een Nederlandse professor doet sindsdien onderzoek naar muziek en gedrag ( hierin wordt zm en zb) meegenomen.
Hier 1 van zijn publicaties: http://www.volkskrant.nl/leven/muziek-is...~a3374340/
Het is jammer dat de Nederlandse media zo weinig research doen wanneer ze dit soort thema`s beschrijven.
Quote:Zelfbeschadiging bij mannen neemt toe, schrijft NRC Next. Bij hen uit dit zich anders dan bij vrouwen en gaat het vaak schuil achter een jongensachtige manier van lol trappen.
ZB bij jongens / mannen is van alle tijden hoor ! Maar dat het anders is dan bij meisjes, is een ding wat zeker is.
Zo ben ik tot mijn grote spijt ruim veertig jaar geleden eigenaar geworden van de nodige ZB tatoeages. Ik ben nu 63. Gelukkig heeft dit als "voordeel" dat deze littekens geen relief hebben, zodat ze weer vrij gemakkelijk te bedekken zijn. Zie ook mijn voorstel bericht. Grtz, Ruben.
Ruben Wrote:Quote:Zelfbeschadiging bij mannen neemt toe, schrijft NRC Next. Bij hen uit dit zich anders dan bij vrouwen en gaat het vaak schuil achter een jongensachtige manier van lol trappen.
ZB bij jongens / mannen is van alle tijden hoor ! Maar dat het anders is dan bij meisjes, is een ding wat zeker is.
Zo ben ik tot mijn grote spijt ruim veertig jaar geleden eigenaar geworden van de nodige ZB tatoeages. Ik ben nu 63. Gelukkig heeft dit als "voordeel" dat deze littekens geen relief hebben, zodat ze weer vrij gemakkelijk te bedekken zijn. Zie ook mijn voorstel bericht. Grtz, Ruben.
Waarom zou er een verschil zijn tussen jongens en meisjes hierbinnen? Natuurlijk, je kan gegeneraliseerde onderverdelingen maken waarom mensen zichzelf beschadigen (langdurige stress en depressie, (on)bewuste emotionele manipulatie in relatie tot bv. borderline en narcisme of sociaal-geïnduceerd gedrag) maar mannen en vrouwen doen dit niet per se op een verschillende manier; dat is puur hoe de samenleving op teveel punten een duidelijk onderscheid probeerd te maken tussen mannen en vrouwen. Natuurlijk functioneren onze hersenen iets anders, maar als wij bv. de groep mensen aanhalen die zichzelf beschadigen wegens langdurige stress en depressie dan functioneert de inductie tot zelfbeschadiging voor zowel mannen als vrouwen op dezelfde manier; namelijk de afwezigheid van de mogelijkheid, kracht of inzicht om hier op een gezonde manier hulp voor te zoeken.
Heksje Wrote:Wanneer je Maarten van Rossem aanhaalt haal je ook de geschiedenis aan en onderzoek. Vele onderzoeken over automutilatie en muziek werd beschreven na de documentaire "Dream Decivers" begin jaren 90. Deze docu is een echte trigger omdat het live is.
De docu gaat over een metalband en 2 jongens die ontspoort gedrag vertoonden en uiteindelijk na aanleiding van de muziek zich suicideerden.
Een Nederlandse professor doet sindsdien onderzoek naar muziek en gedrag ( hierin wordt zm en zb) meegenomen.
Hier 1 van zijn publicaties: http://www.volkskrant.nl/leven/muziek-is...~a3374340/
Het is jammer dat de Nederlandse media zo weinig research doen wanneer ze dit soort thema`s beschrijven.
In dat soort situaties gaat het niet om de muziek zelf, maar om een situatie waarin jongeren hun problemen, onzekerheden enzovoorts projecteren op een extern medium (muziek, drugs, film et cetera) om zo een bevestiging te verkrijgen voor hun wereldbeeld omdat dit makkelijker te accepteren is dan jezelf confronteren met de situatie waar je in zit.
|
